یک مهندس پژوهشگر از دانشگاه MIT از طریق پروژهای که 14 سال مشغول کار روی آن بوده، میخواهد عمیقترین حفره را در داخل زمین ایجاد و با استفاده از انرژی زمین گرمایی، توان مصرفی لازم برای میلیونها سال را فراهم کند. او در این مسیر میخواهد با تغییر کاربری نیروگاههای قدیمی یا از کار افتاده، با بهینهترین روش دست به پیادهسازی این پروژه بزند.
«پل واسکوف»، محقق مرکز همجوشی و علوم پلاسمای دانشگاه MIT قصد دارد از طریق شرکت Quaise Energy به انرژی موجود در زیر پای همه موجودات کره زمین دست پیدا کند. این شرکت قصد دارد سنگهای زمین را آنقدر بشکافد تا عمیقترین حفره تاریخ را بسازد و به انرژی تجدیدپذیر زمین گرمایی که آلودگی کربنی ندارد، دست پیدا کند.
اگرچه واسکوف هنوز همه چالشهای مهندسی این تکنیک را برطرف نکرده، ولی موسسان Quaise Energy اعلام کردهاند که برداشت آزمایشی انرژی از درون زمین از سال 2026 آغاز خواهد شد. سیستم حفاری Quaise از دستگاهی به نام «ژیروترون» استفاده میکند که منتشرکننده ریزموج است و از دههها پیش در کارهای تحقیقاتی و تولیدی استفاده میشده است.
انرژی زمین گرمایی به کمک ما میآید؟
واسکوف میگوید دستیابی به این هدف با حل مشکل انتقال پرتوهای تمیز و استفاده از تراکم انرژی بالا به سرعت امکانپذیر است. البته دستگاههای ژیروترون تاکنون به صورت 24/7 استفاده نشدهاند، اما میتوان آنها را به گونهای مهندسی کرد که برای مدتهای طولانی قابل استفاده باشند. این محقق MIT امیدوار است که ظرف پنج یا شش سال آینده بتواند بر مشکلات مهندسی در این تکنیک غلبه کند.
شرکتهای تولیدکننده انرژیهای تجدیدپذیر تاکنون علاقه زیادی به منابع انرژی زمین گرمایی نداشتهاند، چون دسترسی به این منابع بسیار دشوار است. شرکتها برای استخراج این انرژی باید حداقل به عمق 120 متری زیر زمین بروند. ولی با افزایش عمق حفره، دستگاههای حفاری در برخورد با لایههای سختتر و داغتر از کار میافتند.
واسکوف برای آزمایش ایده خود تاکنون بارها دستگاه ژیروترون را روی سنگهای مختلف در آزمایشگاه امتحان کرده است. او حالا امیدوار است که با یک دستگاه بزرگتر بتواند تا پایان سال جاری میلادی حفرهای 10 برابر حفرههای آزمایشی خود ایجاد کند. این تیم سپس سال آینده عمق این حفره را دوباره 10 برابر خواهد کرد. شرکت Quaise امیدوار است که بتواند اواخر سال آینده میلادی آزمایشهای جهان واقعی را آغاز کند.
این شرکت قصد دارد تا سال 2026 چاههای زمین گرمایی با حداکثر حرارت 500 درجه سلسیوس داشته باشد و بتواند از نیروگاههای زغالسنگ و گاز طبیعی برای تبدیل این انرژی استفاده کند. محققان باور دارند که حفاری با این روش تا عمق 20 کیلومتری زمین ممکن است و میتوان از این تکنیک در بیش از 90 درصد نقاط کره زمین استفاده کرد. اگر این روش موفق باشد، پیادهسازی گسترده آن ظاهرا قرار است انرژی میلیونها سال ما را تامین کند.